W sobotę 23 listopada 2024 roku w historycznych wnętrzach Resursy Obywatelskiej, dziś mieszczących Dom Polonii, przy Krakowskim Przedmieściu 64 w Warszawie, miał miejsce II Bal "Vivat Libertatem!".
Naszą misją jest promowanie kulturalnego stylu życia oraz polskiej tradycji i kultury, aby wartości te stawały się bardziej powszechne w życiu publicznym i prywatnym wpływając na rozwój społeczeństwa. Bal „Vivat Libertatem!” charakteryzuje się klasyczną formułą, nawiązującą do dawnych, przedwojennych wzorców i obyczajów, wzbogaconą o rozbudowany program artystyczny prezentujący wybór pieśni, arii operowych i utworów klasycznych wybitnych polskich kompozytorów oraz tańców narodowych i salonowych. Taka formuła wydarzenia kulturalnego jest dziś rzadko spotykana. Ponadto, tegoroczny II Bal „Vivat Libertatem!” miał na celu uczczenie rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, do czego nawiązała zarówno nazwa balu, jak również treść programu artystycznego.
Dzisiejszy bal jest już drugim, który organizujemy jako Studenci dla Rzeczypospolitej. (...) Koncepcja, którą przyjęłam organizując ten, jak i poprzedni bal, powstała z inspiracji Opernballem – Balem w Operze Wiedeńskiej, w którym miałam szczególną okazję uczestniczyć jako debiutantka. Doświadczając kultury wiedeńskiej i balowej, która jest tam wciąż bardzo żywa, zrodziło się pragnienie, by te dawne tradycje przywracać do życia także u nas. Z tą tylko różnicą, że chciałam, by bal w Polsce otwierały kompozycje Chopina, a nie Straussa. By dzięki prezentacji programu artystycznego, zawierającego - podobnie jak w Operze Wiedeńskiej - utwory muzyki klasycznej, arie operowe oraz pokaz tańca, ukazać piękno i wartość polskiej kultury. Zależało mi również na licznych nawiązaniach do dawnych tradycji balowych. (...)
Tytuł balu, „Vivat Libertatem!”, jest nieprzypadkowy. Wskazuje na ideę i wartość, którą szczególnie chcielibyśmy podkreślić podczas dzisiejszego wieczoru. Wolność uważamy bowiem za jedną z głównych cech polskości, naszej tożsamości narodowej. Nawiązujący do niej tytuł balu, przypomina nam o odzyskanej przed ponad stu laty niepodległości, i wielkiej radości towarzyszącej ówczesnym rodakom. Lecz również przypomina o tym, jak bardzo powinniśmy dziś cenić naszą wolność. Ponieważ wolność nie jest dana raz na zawsze. W ostatnich latach, słowa te wybrzmiewają jakby coraz głośniej. (Julia Ciborowska; fragment przemówienia otwierającego bal).
Bal rozpoczęło wspólne odśpiewanie Hymnu Narodowego przy akompaniamencie artystów. Następnie w części oficjalnej przedstawiona została idea wydarzenia, tradycje, do których nawiązaliśmy organizując bal oraz program artystyczny i artyści. Część oficjalną i artystyczną balu poprowadziły: Julia Ciborowska (organizatorka balu) oraz Alicja Król (prezes Zarządu Głównego stowarzyszenia Studenci dla Rzeczypospolitej).
Po części oficjalnej, zebrani goście wysłuchali programu artystycznego, który na tegorocznym balu nawiązywał swą treścią do rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
W programie koncertu znalazły się m.in. utwory fortepianowe, które wykonał pianista Maciej Smoląg. Wybraliśmy na ten wieczór kompozytora wyjątkowego: Ignacy Jan Paderewski, z jednej strony uznawany jest za jednego z ojców polskiej niepodległości. Z drugiej strony, był on wybitnym pianistą i kompozytorem o sławie światowej.
Mówiono o Paderewskim, jeszcze w czasach mu współczesnych, że był podwójnym bohaterem: sztuki i ojczyzny. Jako artysta potrafił swoją sztuką i siłą swojego talentu zachwycać oraz porywać największe audytoria. Dzięki temu mógł utorować sobie drogę do świata polityki i w efekcie uczynić wiele dobrego dla ojczyzny, którą wielbił, szanował i której służył ponad wszystko. W odezwie do Polonii amerykańskiej pisał: „Myśl o Polsce wielkiej i silnej, wolnej i niepodległej była i jest treścią mego istnienia, urzeczywistnienie jej było i jest jedynym celem mego życia”.
Mimo to, można odnieść wrażenie, że jego dorobek pozostaje niejako w cieniu innych wybitnych nazwisk. Dlatego też program artystyczny Balu rozpoczęliśmy przepięknym polonezem H-dur op. 9 nr 6 Ignacego Jana Paderewskiego, w wykonaniu Macieja Smoląga.
Następnie wysłuchaliśmy kilku utworów Stanisława Moniuszki, nazywanego ojcem polskiej opery narodowej i jednego z najwybitniejszych kompozytorów polskiego romantyzmu. W pierwszej kolejności, pieśń pt. „Kozak” wykonał Maciej Biskup przy akompaniamencie Macieja Smoląga. Ta nostalgiczna pieśń, skomponowana przez Moniuszkę do słów poety Jana Czeczota w 1849 r., przypomniała słuchaczom o tragedii żołnierza poświęcającego swe życie w walce o wolność.
Kolejny utwór kompozytora: Pieśń I. „Zasmuconej” op. 1 w aranżacji instrumentalnej, zaprezentował kwartet smyczkowy w składzie: Łucja Strzemecka – skrzypce, Michał Rduch – skrzypce, Jan Łukaszewski – altówka, Maja Fal – wiolonczela.
Tego wieczoru nie mogło jednak zabraknąć opery „Straszny Dwór”, którą Moniuszko ukończył 160 lat temu, w 1864 roku, do libretta Jana Chęcińskiego. Wspaniałą, barytonową arię „Miecznika” z II aktu opery, odnoszącą się do etosu polskiego patrioty, usłyszeliśmy w wykonaniu śpiewaka Pawła Trojaka przy akompaniamencie Macieja Smoląga.
Ten sam duet zaprezentował następnie wesołą pieśń pt. „Krakowiaczek”, którą skomponował Stanisław Moniuszko do słów Edmunda Wasilewskiego. „(...) Z czapki pawie pióro, Barwami się mieni, Jak dzionek za chmurą, Gdy go świt zrumieni, Dumnie błyszczy pawi puch, I ja dumny, i ja zuch, Krakowiaczek ci ja...”.
Wraz z kolejnym utworem, wróciliśmy do twórczości Ignacego Jana Paderewskiego. W wykonaniu pianisty Macieja Smoląga usłyszeliśmy Menuet G-dur op. 14 nr 1 tego kompozytora.
Wyjątkowym akcentem podczas koncertu był wiersz „Do młodych” Adama Asnyka, zaprezentowany wraz z akompaniamentem fortepianowym. Słowa poety, choć skierowane do młodego pokolenia w 1880 roku, wciąż wybrzmiewają z taką samą mocą i niosą niezwykle cenne przesłanie. Utwór zadeklamował Maciej Biskup przy akompaniamencie Macieja Smoląga, w autorskiej aranżacji stworzonej przez artystów specjalnie na ten wieczór!
(...)
Każda epoka ma swe własne cele
I zapomina o wczorajszych snach:
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele —
Przyszłości podnoście gmach!
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść:
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!
(...)
(Adam Asnyk, "Do młodych"; fragment)
Po tych wzniosłych słowach, nie mogliśmy zbyt długo pozostać w zadumie, gdyż przenieśliśmy się zaraz w zupełnie inne czasy w dalekiej przeszłości. Oto przed nami stanęli do poloneza szlachcice i szlachcianki w historycznych strojach polskich. „Polonez rycerski” Karola Kurpińskiego pochodzi z opery „Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale” (zwanej też „Nowe Krakowiaki”) tego kompozytora z librettem Jana Nepomucena Kamińskiego, wystawionej po raz pierwszy w Warszawie w 1816 r. Utwór jest wyrazem polskiej dumy narodowej, apoteozą tradycji szlacheckich, a także samego poloneza. Nie bez powodu taniec ten doceniany jest wciąż również na świecie, czego świadectwem jest wpisanie go na Światową Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO w 2023 r.
„Polonez rycerski” zaprezentowali tancerze Zespołu Tańca Historycznego „CHOREA ANTIQUA”, w składzie: Maria Czerwińska, Mateusz Makowski, Krystyna Banasik, Zdzisław Ozimek, Lidia Karczewska, Marek Wadecki, Małgorzata Wiśniewska, Marek Wiśniewski, Dorota Czajkowska i Tomasz Iberszer, pod kierownictwem Marii Czerwińskiej.
Słowa utworu zaśpiewał zaś Krzysztof Prusik, zwycięzca trzeciej edycji programu „The Voice Senior”, co jest dla nas niezwykłym wyróżnieniem.
W wykonaniu Zespołu „CHOREA ANTIQUA” zobaczyliśmy następnie kontredans „Mr. Beveridges Maggot” w historycznej choreografii opublikowanej przez Henry’ego Playford’a. Kontredans jest figurowym, zbiorowym tańcem towarzyskim, popularnym na salonach europejskich i balach od końca XVIII wieku.
Na zakończenie programu artystycznego wybraliśmy utwór, który w wyjątkowy sposób podsumował cały koncert i wieczór, choć został napisany znacznie później, niż wszystkie dotąd zaprezentowane dzieła. Utwór pt. „Ojczyzna” Marka Grechuty, usłyszeliśmy w pięknej, chwytającej za serce aranżacji oraz wykonaniu artystów: Macieja Biskupa (śpiew), Macieja Smoląga (fortepian), Łucji Strzemeckiej (skrzypce), Michała Rducha (skrzypce), Jana Łukaszewskiego (altówka) i Mai Fal (wiolonczela).
(...)
I dzisiaj ty żyjesz w kraju tak bogatym
Historią swą, mową, sztuką – te trzy kwiaty
Trzymasz w swych rękach jak schedę pokoleń
Muszą wciąż kwitnąć, by kraj dalej trwał.
Bez historii, mowy, sztuki
Bez mądrości tej z nauki
Naród się zamieni w bezimienny kraj
Dziś Ojczyzna jest w potrzebie
Czeka ciebie, wierzy w ciebie
Tysiąc lat historii patrzy w serce twe
Masz obronić co najlepsze
By służyło Polsce jeszcze
Liczy na twą pomoc dziś Ojczyzna twa...
(Marek Grechuta, "Ojczyzna"; fragment)
Część właściwą balu otworzył wspólny polonez, w którym udział wzięli wszyscy goście. Taniec poprowadziła Maria Czerwińska (Zespół „CHOREA ANTIQUA”), za co serdecznie dziękujemy. Zaś polonez „Pożegnanie Ojczyzny” Michała Kleofasa Ogińskiego zagrał dla nas kwartet smyczkowy.
Po polonezie, na scenie wystąpił Warszawski Zespół Jazzu Tradycyjnego „The DIXIE FELLOWS”, który zaprezentował wybór standardów jazzowych i polskich utworów z okresu międzywojnia czy połowy XX w., w znakomitych jazzowych aranżacjach.
W przerwach oraz w ostatnich godzinach Balu, zagrał dla nas DJ Radek Florczak „Wodzirej Art”.
Na antresoli przygotowany został dla gości bufet kawowy oraz kolacja.
W trakcie balu, Panie otrzymały karneciki zawierające spis planowanych podczas wieczoru tańców, przy których mogły zapisywać imiona kawalerów proszących je do tańca. To nawiązanie do uroczej tradycji balowej, którą chcieliśmy przypomnieć, choć dziś już nie ma ona takiego znaczenia, jak dawniej.
Wśród zaplanowanych tańców, pojawiły się również historyczne tańce i zabawy taneczne: kadryl oraz walc kotylionowy. Kadryl to taniec popularny na salach balowych w XIX wieku, dziś prawie nieznany. Poprowadziła go, wraz z instruktażem na żywo, Elżbieta Sroczyńska z Zespołu Tańca Dawnego „Fontana dei Pazzi”, dzięki czemu mogli w nim wziąć udział wszyscy zainteresowani, bez względu na znajomość kroków. Wyjątkową atrakcją był również walc kotylionowy – zabawa taneczna, w której pary muszą najpierw odnaleźć się na sali, dopasowując otrzymane wcześniej losowo kotyliony. W naszym przypadku, kotyliony zawierały nazwiska artystów polskich epoki romantyzmu. Zabawę, opartą na walcu wiedeńskim, poprowadził Tomasz Dorosz. Składamy serdeczne podziękowania prowadzącym, Eli i Tomkowi, za podjęcie się tego wyzwania i Wasz wkład w umilenie gościom tego wieczoru.
Bal zakończył się o 4 rano białym walcem. Pełni radości i wspaniałych wspomnień, dziękujemy Wam, drodzy goście, za rozmowy i wspólną zabawę oraz życzymy, sobie i Wam, ponownej okoliczności do spotkania na kolejnym balu! Dziękujemy też artystom, wykonawcom i wszystkim osobom, które przyczyniły się do stworzenia tego wydarzenia.
Zapraszamy do obejrzenia relacji fotograficznej, dostępnej w galerii na końcu niniejszego artykułu.
Autor fotografii: Wojciech Mosiołek.
Julia Ciborowska
Sylwetki Artystów, którzy wystąpili podczas II Balu „Vivat Libertatem!”
Soliści:
Maciej Biskup (śpiew) 
Jest studentem 2 roku wydziału ekonomii i zarządzenia na Uczelni Łazarskiego, uczniem PSM II stopnia im. Józefa Elsnera w klasie śpiewu estradowego Profesora Andrzeja Kamila Drabika oraz absolwentem OSM II stopnia im. Mariana Sawy w klasie Saksofonu Profesora Michała Sobiery. Przez wiele lat kariery muzycznej pojawił się z sukcesami na wielu konkursach, z których najważniejsze to:
- 3 nagroda w Międzynarodowym Konkursie im. Adolpha Saxa we Francji,
- 2 nagroda w Vienna International Music Competition,
- 2 nagroda w Międzynarodowym Konkursie Saksofonowym podczas Europejskiego Forum Saksofonowego we Wrocławiu.
Jeżeli chodzi o śpiew, to świetnie sprawdza się zarówno w muzyce klasycznej jak i rozrywkowej. Wielokrotnie występował jako solista z uznanymi w Polsce Orkiestrami dętymi i big bandami, a przez moment był nawet częścią musicalu „Metro” w teatrze Buffo.
Krzysztof Prusik (śpiew) 
Zwycięzca trzeciej edycji programu „The Voice Senior”, absolwent Szkoły Muzycznej II stopnia w klasie śpiewu solowego, baryton liryczny. Ma za sobą wieloletnią pracę w charakterze artysty-śpiewaka Operetki Narodowej oraz Opery Narodowej, jak również współpracę z lokalnymi filharmoniami na terenie całej Polski. W 1988 roku zmienił nieco profil, podejmując się repertuaru z coverami muzyki rozrywkowej. Swoje programy realizował poza granicami Polski, na terenie krajów zróżnicowanych kulturowo, preferujących często odmienne style muzyczne. Były to: Finlandia, Niemcy, Francja, Emiraty Arabskie, Chiny, Japonia, Korea Południowa, Rosja. W 2005 roku, po 18 latach, osiadł w Polsce, na warszawskim Bemowie, gdzie co niedzielę zabawia seniorów w lokalnym klubie Karuzela. Prowadzi również chór seniorów w Nowym Dworze Mazowieckim. Krzysztof Prusik oprócz śpiewu solowego, dobrze odnajduje się w aktorstwie oraz gra na instrumentach klawiszowych i gitarze.
Maciej Smoląg (fortepian) 
Urodził się w 2003 r. W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. W 2016 r. ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną I st. im. Stanisława Moniuszki w Słubicach w klasie prof. Swietłany Doniec- Łysenko. Jest absolwentem Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie. Obecnie jest studentem trzeciego roku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem prof. Karola Radziwonowicza oraz prof. Konrada Skolarskiego. Od najmłodszych lat występuje w kraju i za granicą, m.in.: w Berlinie, Monachium, Frankfurcie nad Odrą, Wiedniu, Brukseli, Budapeszcie, Wilnie. Obok koncertów solowych, wielokrotnie grał z orkiestrami symfonicznymi, pierwszy raz już w wieku 9 lat. Występował między innymi z Brandenburską Orkiestrą Państwową, Orkiestrą Filharmonii Gorzowskiej, czy Orkiestrą Symfoników Bydgoskich. Koncertował w wielu prestiżowych miejscach m.in. w sali koncertowej Filharmonii Narodowej w Warszawie; w Zamku Królewskim w Warszawie; w Łazienkach Królewskich; w Studiu Koncertowym S1 Polskiego Radia; w Teatrze Wielkim w Warszawie; w Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie; w domu urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. Jest stypendystą Marszałka Województwa Lubuskiego oraz absolwentem Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Został uhonorowany nagrodą przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. Brał udział w kursach mistrzowskich, gdzie kształcił się u takich profesorów jak: prof. Wojciech Świtała, prof. Paweł Zawadzki, prof. Andrzej Jasiński, prof. Arie Vardi.
Jest laureatem wielu krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in.:
- VI Festiwalu Pianistycznego im. Sióstr Frankiewicz w Białymstoku (2019 r., tytuł laureata oraz 3 nagrody specjalne za: wyróżniające wykonanie utworu J.S. Bacha, wyróżniające wykonanie utworu I.J. Paderewskiego, szczególne walory artystyczne prezentacji podczas festiwalu);
- V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Trzcianie (2019 r., I miejsce oraz nagroda specjalna: udział w International Piano Festival Gloria Artis w Wiedniu);
- finalista międzynarodowego programu telewizyjnego oraz konkursu „Wirtuozi V4+” w Budapeszcie (2020 r.);
- XXVIII Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego na Mazowszu w Sochaczewie (2020 r., tytuł laureata);
- International Piano Festival Gloria Artis w Wiedniu (2020 r., II miejsce);
- 1st International Online Competition „Magic Muse” w Moskwie (2021 r., I miejsce oraz nagroda specjalna za wykonanie utworu kompozytora polskiego);
- Chopin 1st International Piano Competition for Children and Young Pianists w Stambule (2021 r., II miejsce).
Paweł Trojak (śpiew) 
Baryton. Edukację muzyczną rozpoczął od nauki gry na perkusji, następnie ukończył klasę śpiewu solowego pod kierownictwem dr Alicji Płonki w ZSM w Tarnowie. Jest absolwentem Wydziału Wokalno-Aktorskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. dr hab. Jadwigi Rappé. Przez 5 lat był członkiem Programu Kształcenia Młodych Talentów – Akademia Operowa, w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod okiem tak wybitnych artystów-pedagogów, jak: Eytan Pessen, Matthias Rexroth, Izabela Kłosińska, Olga Pasiecznik, oraz wielu innych. Był również członkiem prestiżowego programu dla młodych talentów Young Singers Project, w ramach 98 Festiwalu w Salzburgu. Jest absolwentem Mascarade Opera Studio we Florencji. Obecnie jest członkiem Opera Studio w Operze Lyońskiej we Francji. Trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia artystyczne. Jest także stypendystą niemieckiej fundacji Hans und Eugenia Jütting – Stiftung oraz Fundacji im. Jerzego Semkowa.
Występował na scenach m. in.: Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie (Carmen, Rigoletto, Traviata, Cud albo Krakowiaki i Górale), Festiwalu w Salzburgu (Salome), Opery w Lyon (Candide, Katia Kabanova, Die Frau ohne Schatten), Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu (Hérodiade), Warszawskiej Opery Kameralnej (Czarodziejski Flet), Opery Wrocławskiej (Cosi fan tutte), Opery Krakowskiej (Dyrektor teatru), Theater Freiburg (Das Wunder der Heliane), New Generation Festival we Florencji (Kopciuszek), Lyric Opera of Chicago (koncert), Teatro La Fenice w Wenecji (koncert) oraz wielu innych.
W tym sezonie wystąpił w La Fanciulla del West Pucciniego, Béatrice et Bénédict Berlioza, Traviacie Verdiego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie oraz Kopciuszku Rossiniego w Polskiej Operze Królewskiej.
Występował z towarzyszeniem takich orkiestr, jak: Filharmonicy Wiedeńscy, Mozarteumorchester Salzburg, NOSPR w Katowicach, Sinfonii Varsovii, Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie, SWR Sinfonieorchester Freiburg, Orkiestry Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, Orkiestry Opery Lyońskiej, Opery Krakowskiej, Opery Wrocławskiej, Orkiestry Akademii Beethovenowskiej, Orkiestr Filharmonii Śląskiej, Lubelskiej, Kieleckiej, Warmińsko-Mazurskiej, Zabrzańskiej i Śląskiej Orkiestry Kameralnej, pod batutą, m.in.: Franza Welser-Möst, Daniele Rustioni, Keri-Lynn Wilson, Patricka Fournillier, Eleny Schwarz, Wayna Marshalla, Adriana Kelly, Yannisa Pouspourikasa, Michała Klauzy, Wojciecha Rodka, Tomasza Tokarczyka, Marty Kluczyńskiej, Marcina Sompolińskiego, Sławomira Chrzanowskiego, Piotra Sułkowskiego, Pawła Adamka, Piotra Wajraka i wielu innych.
Występował także w wielu koncertach kameralnych na całym świecie z towarzyszeniem znakomitych pianistów. Na swoim koncie ma kilka nagrań płytowych, oraz telewizyjnych dla takich wydawnictw jak NAXOS, ORF, Radio France, Polskie Radio, TVP.
Jest laureatem ponad 20 międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów wokalnych. Do jego ostatnich osiągnięć wokalnych należą m.in.: I miejsce i nagroda specjalna w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Moniki Swarowskiej – Walawskiej (Krzeszowice, 2021), I miejsce i nagroda specjalna w II Międzynarodowym Konkursie im. Carla Loewe (Szczecin, 2019), nagroda specjalna w X Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki (Warszawa, 2019), I miejsce oraz 3 nagrody specjalne w II Międzynarodowym Konkursie im. Antoniny Campi (Lublin, 2019), II miejsce w IV Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Jana, Edwarda i Józefiny Reszków (Częstochowa, 2019), I miejsce oraz 6 nagród specjalnych w X Międzynarodowym Konkursie Wokalnym „Bell Arte” w Braine-l’Alleud (Belgia, 2018), I miejsce oraz nagroda specjalna w XX Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Mikuláš-a Schneider-a-Trnavský-iego w Trnavie (Słowacja, 2017), II miejsce oraz 4 nagrody specjalne w XVII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari (Nowy Sącz, 2017).
Kwartet smyczkowy:
Maja Fal (wiolonczela) 
Gra na wiolonczeli od 13 lat. Naukę rozpoczęła w wieku 7 lat, w klasie prof. Michała Nyżnyka, następnie uczyła się w ZPSM nr 1 w Warszawie w klasie prof. Romana Hoffmanna. Od dwóch lat studiuje wiolonczelę u prof. Piotra Hausenplasa oraz prof. Adama Klocka. Od roku realizuje również specjalizację gry na wiolonczeli historycznej. Od roku 2018 regularnie współpracuje z zespołem pieśni i tańca ludowego "Pruszkowiacy", a od pół roku z "Centrum Muzyki Marzeń".
Szerokie zainteresowania od muzyki baroku przez folklor do rozrywki sprawiają, że rozwijam się na wielu płaszczyznach, a zawód który wybrałam sprawia mi ogromną satysfakcję.
Jan Łukaszewski (altówka) 
Urodził się w 2005 roku w Warszawie, w rodzinie o silnych tradycjach muzycznych. Jest absolwentem Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 w Warszawie, gdzie kształcił się w klasie skrzypiec Anny Staniak-Bagnowskiej i klasie altówki Doroty Sroczyńskiej, Michała Bryły, a następnie Marcelego Szczerka. Obecnie studiuje kompozycję u prof. dr hab. Pawła Łukaszewskiego oraz altówkę u dr hab. Katarzyny Budnik na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest laureatem wielu nagród oraz uczestnikiem licznych kursów muzycznych.
Michał Rduch (skrzypce) 
Student drugiego roku studiów licencjackich na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych w Warszawie, Zielonej Górze, Rybniku i Tomaszowie Mazowieckim. Głównie zaangażowany w projekty orkiestrowe, czego owocem jest udział w programach Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu oraz Rotary Club Mannheim (Niemcy). Okazjonalnie występuje także w składach kameralnych. Występował na estradach Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Śląskiej w Katowicach, Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, Teatru Wielkiego w Warszawie, Teatru Muzycznego „Capitol” we Wrocławiu oraz Warszawskiej Opery Kameralnej. Uczestnik kursów mistrzowskich m.in. w Lusławicach, Łańcucie, Kołobrzegu, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod okiem wybitnych pedagogów: Wojciecha Koprowskiego, Jakuba Jakowicza, Piotra Tarcholika i Janusza Wawrowskiego.
Łucja Strzemecka (skrzypce) 
Gra na skrzypcach od 12 lat. W wieku 7 lat rozpoczęła naukę w klasie prof. Joanny Konopki w ZPSM nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, której w tym roku została absolwentką. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kamili Wąsik-Janiak oraz prof. Roksany Kwaśnikowaskiej-Stankiewicz. Od 3 lat współpracuje z ,,Centrum Muzyki Marzeń”, a w wolnych chwilach poświęca się rozwijaniu improwizacji skrzypcowej.
Zespoły:
Zespół Tańca Historycznego „CHOREA ANTIQUA”
Zespół Tańca Historycznego CHOREA ANTIQUA powstał w 1988 r. Jego założycielką i kierownikiem jest Maria Czerwińska, uczennica włoskiego tancerza i choreografa Andrei Francalanci, Lieven’a Baert’a i Dorothe Weltboter. Za swoją działalność została odznaczona przez Ministra Kultury odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, a za działalność charytatywną Orderem Uśmiechu i medalem Henryka Jordana. Obecnie Zespół jest częścią Fundacji Przyjaźni Ludzi i Zwierząt CZE-NE-KA.
Zespół CHOREA ANTIQUA był gościem wielu prestiżowych imprez i festiwali, wielokrotnie występował na Zamku Królewskim, na zamkach w Golubiu-Dobrzyniu, w Gniewie, w Pałacu Łazienkowskim, w Teatrze Północnym, Teatrze Komedia w Warszawie. Występował również za granicą m.in. w Danii, na Ukrainie (Lwów, Kijów, Odessa, Mikołajewo), Białorusi, w Rumunii, na Łotwie, Estonii, na Węgrzech i w Macedonii.
W ubiegłym roku Zespół został uhonorowany „Za wybitne zasługi oraz całokształt działalności na rzecz województwa mazowieckiego Medalem Pamiątkowym PRO MASOVIA” przyznanym przez Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika.
Od 2014 r. Fundacja CZE-NE-KA i Zespół CHOREA ANTIQUA organizują Międzynarodowy FESTIWAL POLONEZA w Polsce.
Naszym ogromnym atutem jest duża różnorodność wykonawców. Na jednej scenie spotykają się osoby młode i seniorzy oraz osoby z niepełnosprawnością.
Od ponad 36 lat, Zespół prezentuje i popularyzuje oryginalne choreografie tańców dworskich, w barwnych strojach z epoki, od Renesansu poprzez Barok do końca XIX wieku. Pokazując szerokiemu gronu publiczności pieśni i tańce minionych epok, obowiązującą etykietę dworską, pragnie zwrócić uwagę publiczności na mniej znane fakty w historii i inne tańce niż taniec ludowy czy balet.
Warszawski Zespół Jazzu Tradycyjnego „The DIXIE FELLOWS” 
Skład:
Michał Pijewski (klarnet, wokal)
Dymitr Markiewicz (puzon)
Wojciech Milewski (trąbka)
Marek Słomiński (banjo, wokal)
Robert Kuduk (kontrabas, wokal)
Jerzy Więckowski (perkusja, leader)
Warszawski Zespół Jazzu Tradycyjnego, to formacja utworzona z grupy warszawskich jazzmenów, wywodzących się z byłych i obecnych zespołów: “Visula RBB”, ”Hagaw”, “Blues fellows”, “Progres”, “Radar”, ”Ragtime Jazz Band”. Grupa początkowo od 2007 roku przyjęła nazwę “WARSAW Dixielanders” założona przez Mariusza Wnuk – tb. W przestrzeni działalności zespołu zmieniał się skład osobowy, oraz zmieniła się nazwa na “The Dixie Fellows”
Zespół koncertuje w całej Polsce, w klubach jazzowych i na festiwalach.
Na repertuar składają się znane standardy jazzowe oraz przeboje muzyki rozrywkowej i filmowej okresu przed i powojennego. Sztandarowym programem zespołu jest projekt “Muzyczny Świat Louisa Armstronga”.
Wydane nagrania płytowe cieszą się popularnością wśród fanów muzyki synkopowanej i szerokiej publiczności. W czasie koncertów prezentujemy właśnie taki “repertuar”.
Galeria zdjęć - II Bal „Vivat Libertatem!”
Bal jest częścią zadania publicznego sfinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWEFIO na lata 2021-2030.
